Celem edukacji regionalnej w procesie dydaktyczno – wychowawczym jest ukształtowanie w uczniach poczucia własnej tożsamości. Już Piotr Skarga pisał:, Kto nie zna historii swojego kraju, swego miasta i wioski, to jakby, swego ojca i matki nie znał”.

Uczniowie naszej szkoły poznają historię miejscowości, w których mieszkają. Uczą się rękodzieła, które wykonywały kiedyś ich prababcie: robią bibułkowe kwiaty, wycinanki, palmy wielkanocne. Poznają zwyczaje ludowe: topienie marzanny, chodzenie po dyngusie, zapusty itp. Aby pomóc uczniom w poznawaniu historii swojego regionu powstał pomysł utworzenia izby regionalnej. Zrodził się on wraz z nadaniem szkole imienia Władysława Stanisława Reymonta.

„Wszystkie strychy otwierajmy – śladów przodków poszukajmy” - to hasło przyświecało przedsięwzięciu, którego podjęli się nauczyciele, rodzice i uczniowie naszej szkoły. Okazało się, że strychy gromadzą prawdziwe skarby. Razem udało się nam zebrać wiele eksponatów, które obecnie znajdują się w szkolnej izbie regionalnej.

 Wśród nich znajdują się meble: szafa, łóżko, kolebka, ława, stół, etażerka, półki na naczynia, maszyny do szycia. Znajdują się tu także przedmioty codziennego użytku związane z pieczeniem chleba (dzieża, kopańki do wyrabiania ciasta, słomianki, łopata, na której wsadzano bochenki do pieca). Zgromadzono także przedmioty, którymi posługiwały się kobiety: żelazka na duszę i na żar, tary do prania (drewniane i metalowe), kołowrotki, maglownice, prasa do wyciskania sera, kierzanka. W izbie znajdują przedmioty używane w gospodarstwach: sierpy, cepy, chomąto, nożyce do obcinania owiec, siekacz do buraków, kosze wiklinowe, ul zwany kószką lub bezdenkiem, dymarka do okurzania pszczół, lampy naftowe, beczka. W zbiorach mamy także szmaciane chodniki, pasiaki, elementy strojów ludowych, pająki, klapoki – wycinanki charakterystyczne dla regionu, bibułkowe kwiaty na bieżąco wykonywane przez opiekuna izby. Znaleźć można tu także przedmioty związane ze zwyczajami ludowymi (wieńce dożynkowe, palmy wielkanocne, kogucika na wózku), dawne zabawki dla dzieci i stary sprzęt elektroniczny.

W izbie odbywają się zajęcia związane z poznawaniem historii wsi. Uczniowie w praktyczny sposób dowiadują się, do czego służyły przedmioty zgromadzone w izbie, dzięki niej mogą odbywać wędrówki w przeszłość. Dla najmłodszych dzieci stworzona została także kolorowanka, aby kolorując i ucząc się krótkich wierszyków mogły lepiej poznać swój region i swoją ojczyznę – Polskę.

  1. p. Teresa Rzepecka

GALERIA ZDJĘĆ